Waarom pels terug in de smaak valt

Terug “in”.
De pelssector is ‘booming’. In de laatste tien jaar steeg de wereldwijde omzet met 70% en de prijzen voor pels op de internationale bontveilingen waren nog nooit zo hoog. Dit is vooral te wijten zijn aan 2 factoren: modeontwerpers die steeds meer pels in hun collecties verwerken waardoor pels terug meer in modemagazines en lifestylemagazines te zien is, en de jonge generatie die niet meer zo anti-bont gezind is.

Deze evolutie is verrassend voor iedereen die de decennia van 1980 en 1990 heeft gekend, waar anti-bont groeperingen een zeer nefaste invloed hadden op de bontsector. Activisten waren alom tegenwoordig in de media en er ging bij  manier van spreken geen week voorbij of een of ander bekend persoon deed in de media een uitspraak tegen het dragen van pels of was bereid om voor een anti-bont campagne uit de kleren te gaan. Tegen het begin van deze eeuw leek de morele discussie rond pels beslecht. Bont was een overblijfsel uit een vervlogen tijdperk, iets waarmee onze voorouders geen problemen hadden, zoals ze toen ook geen problemen maakten van roken tijdens de zwangerschap.

Maar tijdens de jaren 2000 veranderden de dingen.
Jonge ontwerpers, die nog nooit met pels hadden gewerkt, ontdekten pels en begonnen pels in hun collecties te verwerken. Bekende ontwerpers zoals Giorgio Armani, die plechtig hadden gezworen nooit meer pels in hun collecties te verwerken, kwamen terug op hun belofte. Net zoals een groot aantal topmannequins die voordien nog uit de kleren gingen tegen pels. Vanaf 2000 sloop bont weer de modemagazines binnen en is heden ten dage weer volop aanwezig in de modebladen. Alle grote invloedrijke modeontwerpers en modehuizen zoals  Alexander McQueen, Dolce & Gabbana, Lanvin, Louis Vuitton, Michael Kors, Oscar de la Renta, Prada, Rebecca Minkoff, Salvatore Ferragamo, Tom Ford, Vivienne Westwood, en Yves Saint Laurent tonen nu pels in hun collecties.

Hoe is die ommekeer mogelijk geweest?
Deze ommekeer is er gekomen doordat men is beginnen inzien dat pels juist een duurzaam, natuurlijk en luxueus kledingmateriaal is.
Mode is nog altijd een top-down aangelegenheid. Een exclusieve pelsjas van een modeontwerper, die in gespecialiseerde pelszaken voor 10.000 euro en meer wordt verkocht, is het item dat in modemagazines zorgt voor zichtbaarheid voor het merk. Dit zorgt vervolgens voor de verkoop van duizenden goedkopere artikels zoals sjaals in pels, mouwloze korte vesten en andere items met pels van die modeontwerper in modewinkels. Door het Scandinavische Saga (de grootste vereniging van pelsdierenhouders ) kregen talrijke jonge modeontwerpers in de jaren 90 de mogelijkheid om naar Kopenhagen op reis te gaan en daar kennis te maken met de pelsdierenhouderij en pels als veelzijdig kledingmateriaal. Ontwerpers leerden zo dit natuurlijke kledingmateriaal beter kennen. Ze zagen hoe zo’n pelsdierenhouderij er effectief uitziet en hoe de dieren worden gehouden. De overgrote meerderheid van de ontwerpers die ooit afreisden naar Denemarken hadden vervolgens geen morele bezwaren meer voor het werken met pels in hun ontwerpen. Ze hadden dit prachtige kledingmateriaal als her ware ‘herontdekt’.

Iedereen heeft zijn morele dilemma’s.
In de voorbije 10 jaar is pels geëvolueerd tot een authentiek, natuurlijk luxueus kledingmateriaal dat in onze moderne samenleving morele dilemma’s oproept én waarbij iedereen nu zijn keuze maakt. Misschien hecht u zoals Sivia Fendi veel belang aan het leefmilieu en vindt u dat we beter meer natuurlijke kledingmaterialen met een lange levensduur kunnen gebruiken? Of misschien zit u op dezelfde golflengte als  Karl Lagerfeld die over het gebruik van pels in de mode het volgende stelt:  "In eenvlees-etende wereld, waar het dragen van leder voor schoenen en zelfs kleding iets algemeen is, is de discussie over bont kinderachtig… Er is een hele industrie die hiervan leeft. Jagers in het noorden hebben bovendien nooit iets anders geleerd dan jagen op pelsdieren, die ons zouden doden indien ze hiertoe bij machte zouden zijn". Of misschien heeft u net als Naomi Campbell uw buik vol van mensen die op een drammerige wijze hun visie aan iedereen willen opdringen. Halfweg de jaren ‘90 was ze een dierenactiviste die naakt tegen bont poseerde met de slogan "Liever naakt dan in bont". Nu showt Naomi Campbell terug pels op de catwalk en draagt ze zelf terug pels. "Toen ik vaststelde hoe PeTA denkt en omgaat met mensen die een andere mening zijn toegedaan wilde ik niets meer te maken hebben met die campagne. Ik draag graag pels en ik draag het nu opnieuw. Of ze dat nu leuk vinden of niet".